Senioren
in het dorp verhalen er nog wel eens over: de ijzig koude sneeuwstorm van 14
februari 1979, volgens weerkundigen de zwaarste blizzard van de hele vorige eeuw in Nederland. Vooral in Noord-Groningen
was het raak met 3 tot 6 meter hoge sneeuwduinen, volledig geïsoleerde dorpen
en geknapte hoogspanningsdraden. Het openbare leven stond enkele dagen stil.
Daarbij vergeleken stelt het windstille frontje dat gisteren de eerste sneeuw van
enige betekenis deze winter in Molenrij achterliet, weinig voor. Weliswaar viel
er binnen enkele uren ruim een decimeter witgoed maar daar malen we in deze
omgeving niet om. Integendeel, we genieten ervan. Met volle teugen. Het toch al
fraaie landschap van het Hogeland is onder deze omstandigheden helemaal een
weldaad voor het oog. We beschikken bovendien over middelen om de ‘overlast’ door
sneeuw tegen te gaan (winterbanden, strooizout, sneeuwschuiver, survivalkit,
noem maar op). Het enige mogelijke probleem bij sneeuw vormt soms de licht
oplopende oprit naar huis en studio. De panden liggen immers op een oude strandwal.
Nu houden we de oprit en eigen parkeerplaatsen zoveel mogelijk ijs- en
sneeuwvrij maar het gevaar van uitglijden ligt op de loer. Vandaar dat we aan
de keukentafel, genietend van de vloerverwarming onder de plavuizen, eens fantaseerden
over verwarming onder de oprit. Alle winters een sneeuw- en ijsvrij hellinkje
leek ons wel wat. Even googelen op internet leverde een scala op aan automatische
wegdek-ontdooisystemen. De aanschaf- en gebruikskosten vielen mee, als je de
handel mocht geloven. Een gemiddelde cv-installatie zou meer kosten. Toch
gingen we nooit over tot de aanleg van opritverwarming. Bij publieke of
commerciële parkeergarages, laadkuilen, tunnels, rolstoelbanen en autowasstraten
zou de voorziening niet misstaan. Maar opritverhitting bij particulieren? Dat
is al te mal. Van zulke dikdoenerij houden wij Nederlanders niet, toch? Het kost
even tijd maar de verwijdering van sneeuw en ijs met de hand is trouwens wel zo
leuk, gezond en duurzaam. Je oogst bovendien veel waardering. Zeker bij
senioren haal je er een wit voetje mee.
Jelle Leenes is schrijver, journalist en publicist.
